تو چه گفتی سهراب؟

قایقی خواهم ساخت ...

با کدوم عمر دراز؟

نوح اگر کشتی ساخت، عمر خود را گذراند

با تبر روز و شبش، بر درختان افتاد

سالیان طول کشید، عاقبت اما ساخت

پس بگو ای سهراب ... شعر نو خواهم ساخت

بیخیال قایق ....

یا که میگفتی ....

تا شقایق هست زندگی باید کرد؟

این سخن یعنی چه؟

با شقایق باشی.... زندگی خواهی کرد

ورنه این شعرو سخن

یک خیال پوچ است

پس اگر میگفتی ...

تا شقایق هست، حسرتی باید خورد

جمله زیباتر میشد

تو ببخشم سهراب ...

که اگر در شعرت، نکته ای آوردم، انتقادی کردم

بخدا دلگیرم، از تمام دنیا، از خیال و رویا

بخدا دلگیرم، بخدا من سیرم، نوجوانی پیرم

زندگی رویا نیست

زندگی پردرد است

زندگی نامرد است، زندگی نامرد است!

وقتی سکوت خدا را در برابر عبادتت دیدی،

نگو خدا با من قهر است.

او به تمام کائنات فرمان سکوت داده،

تا حرف دل تو را بشنود.

پس حرف دلت را بگو....

وقتی به کسی بطور کامل و بدون هیچ شک و تردیدی

اعتماد می کنیددر نهایت دو نتیجه کلی خواهید داشت :

” شخصی برای زندگی “

یا” درسی برای زندگی “

دریای نگاهت آرام بود
جذب موج های مهربانیت شدم...

نمی دانستم 
در پس آنهمه آرامش
طوفانی نهفته
خشمگین

چنان در هم کوبید 
احساسم را
غرق شدم...

خسته 
شکسته
غمگین

ببین چطور 
بازیچه ی جزر و مد احساست شدم...

رفــــــت!
پر کشیــــــــد!
روحــــــــــش طاقــــــت ایـــــــن دنیـــــــــا را نـــداشتـــــ!
دنــــــیا برایــــــش قفــس بود….
قفســــــــــی تنـــــگ..!!
ســـــردش استــــ !!!
امشــــــب مهمــــــــــان خــــــــــــاک ســــرد اســــت!!!
پــــــــرواز کرد!!
خوشــــا بهــــ حــــالشــــــ….
اما مـــــن چــــه کنمـــــــ بــــا ایـــــن همهــ دلـــــتنگـــــــــــی؟؟

ساز دلت که کوک نباشد …
فرقی نمی کند کجا باشی !
سرزمین مادری ؛ یا خانه پدری
هر دو یک رنگ دارد،
رنگ دلتنگی

آرام بگیر دلم …
تنگ نشو برایش …
مگر نشنیدی جمله ی آخرش را !
“چیزی بینمان نبوده”

چـــــ ــــــ ــــــه کسـ ـ ـے براےعشـــق بازے مــ ـن

 شـــعر اَتــــــــ ــــ ـل مـَـــــ ـــــــ ـــــتل خــواند…؟؟؟کــه پــایت را به راحتـے از زندگیــــ ــــــــــ ــــــــم ورچـــیدے

خیلی وقت است فراموش کرده ام

کدامیک را سخت تر میکشم؟

رنج !

انتظار !

یا نفس را ...

همیشه تو روزای تولد به آدما میگن

ایشالا هزار سال زنده باشی

اما کاشکی میگفتن ایشالا تا آخر عمرت زنده باشی...
مگه زنده بودن تنها نفس کشیدنه؟!...

درظلمت شب‎
به شهادت مهتاب‎
دردادگاه عشق‎
اقرارمیکنم که خسته ام‎
وتو حکم را به مرگ خودصادرمیکنی‎
عشق من
اگرمن باتوخسته ام بی تومیمیرم‎
این را نمیدانی؟؟‎‎

بر بزن یکبار دیگر حکم کن 
اما نه بی دل ! 
حکم دل : هر که دل دارد بیاندازد وسط، من و تو دلهایمان را رو کنیم ،

دل که روی دل بیافتاد عشق حاکم میشود ،پس به حکم عشق بازی میکنیم

،این دل من ،رو بکن حالا دلت را ! دل نداری؟ بر بزن اندیشه ات را 
حکم لازم: دل گرفتن ،دل سپردن،هر دو لازم، عشق لازم عشق لازم

تا بی نهایت باید رفت تا طمع عشق را چشید

تا به یار گفتم چنین..... رفت ، از عشق من چیزی ندید